Reims; Canal de l'Aisne à la Marne

De doop van Clovis, beeld van Daphné du Barry.
Het onderligende thema is: 'wie is hier de baas'

Reims was een van de plaatsen die we per se wilden aandoen. Waarom? Cultuur natuurlijk, en historie. Het is immers de stad waar iedere Franse koning gekroond moest worden, anders was hij het niet. Het precedent daarvoor was de doop van de Frankenkoning Clovis door bisschop Remigius of Remi rond het jaar 500. Volgens het verhaal was hij door zijn vrouw Clothiilde bekeerd tot het christendom, maar waarschijnlijker was die doop een zet op het politieke schaakbord. Clovis verwierf macht en legitimiteit in ruil voor onderwerping aan de Christelijke geloofsleer, en dus de paus. 

Overigens blijkt de naam Clovis een variant te zijn van Chlodowech, Lodewijk dus, de grasmaaier bij ons thuis. Maak van de 'ch' een h-klank, de v is sowieso uitwisselbaar met de u, en het is duidelijk waarom zoveel Franse koningen Louis heetten. 

Reims was zo ook de stad waar la pucelle uit Domrémy, het meisje Jeanne d'Arc, de aarzelende dauphin heen dirigeerde om zich te laten kronen – sacre is het Franse woord, wijding – en zich aan het eind van de honderdjarige oorlog legitiem aan het hoofd te stellen van het geteisterde Frankrijk.

Maar laten we er geen doekjes om winden: die geschiedenis hebben we uit een boekje. Waarom we echt naar Reims wilden is dit:

De champagne was op!