woensdag 18 juni 2014

Nemours

De Haute Seine, breed
Nemours, wie heeft er ooit van gehoord – behalve misschien in de samenstelling met de naam DuPont de Nemours van het Amerikaanse chemiebedrijf. In dat opzicht is het vergelijkbaar met Pont-à-Mousson, een onooglijk plaatsje in Picardië dat nochtans bekendheid heeft in de naam van het glasconcern Saint-Gobain Pont-à-Mousson. Saint Gobain is trouwens ook geen wereldstad, met een huidig inwonertal van 2.500.


We kwamen hier uit omdat het in het Canal de Loing de grootste kans bood op een café met beeldscherm voor de WK-wedstrijd Nederland-Australië. Dat klopte, en we hebben als enige supporters luid zitten juichen bij de 3-2 uitslag. 
Het Canal du Loing, smal...

We kwamen hier vanuit Parijs en Melun via de Haute Seine. Dat is nog een echte brede rivier, heel anders dan de Marne die we tot aan Parijs gevolgd hebben. Ook de scheepvaartafmetingen zijn er ruim genoeg om het stuurhuis overeind te houden. Dat hield abrupt op na Champagne sur Seine, een plaatsje waarvan alleen te vermelden valt dat de Aldi en de Carrefour er aan weerszijden van een rotonde zitten. 
... stil...
Daar hebben we het stuurhuis gedemonteerd, gelukkig deze keer met een blijvend zonnige en droge weersverwachting. Daarna sloegen we af naar dit kleinere en smallere kanaal, om twee redenen. Ten eerste voert het ons in de richting van het Canal Latéral à la Loire langs de plaats Sancerre, en verder is het de enige mogelijkheid om verder naar het zuiden te komen. Het Canal du Nivernais, waar we ook naar hebben gekeken, is te klein voor ons. 
... met krappe sluizen...

Dus wat valt er hier te zien? Punt een de volstrekte natuurlijkheid van het stadje, dat zelfs niet op het idee komt indruk te willen maken op toeristen of wie dan ook. Er is een café waar je voetbal kunt kijken, een winkel waar je voor weinig geld een eenvoudig horloge kunt kopen, en een château. Oud, middeleeuws, en gerestaureerd naar het idee dat ze in de negentiende eeuw hadden van hoe de middeleeuwen eruit hoorden te zien. Viollet-le-Duc en zijn restauratieproject Carcassonne dus, dat soort werk. Te mooi aan de ene kant, maar wie geeft er wat voor het alternatief van open riolen, martelkelders en krijsende dorpsgekken?

Morgen gaan we verder in de richting Digoin. We varen inmiddels op de waterkaart van westelijk Bourgondië, dus ook wijntechnisch zijn de vooruitzichten goed.

... handbediend



Bermtoerisme



Het château van Nemours


Geen opmerkingen:

Een reactie posten