Het mooiste vaarwater tot nu toe

Halte nautique Vouécourt

De seizoensbeweging kantelt om ons heen. 's Morgens ligt er een ochtendnevel boven het water, er zijn gele velden maar die zijn van zonnebloemen, niet van koolzaad zoals een paar maanden geleden. Er verschijnt een gouden waas op de bosranden die eerder allerlei soorten fris groen vertoonden. Akkers worden geploegd of liggen nog vol strorollen, de graanoogst is binnen. Het moet voor de boeren een superseizoen zijn, met elke week vijf dagen zon en twee dagen regen   

Er kan nog van alles gebeuren, maar we hebben ook het gevoel dat we de heetste zomerdagen gehad hebben. De airco heeft ons goed bediend, maar we hebben hem minder nodig. De nachten zijn koel, en in de ochtend ligt er dauw op de dekzeilen die we over de stuurhut hebben getrokken. 

Intussen varen we de hele tijd door het heerlijkste landschap van Gods schepping. Het Canal  du Centre was mooi en verrassend, maar dat was aangelegd, bochtige cultuur als imitatie van natuur. Het Canal de Champagne à Bourgogne, waar we nu op zitten, volgt de natuur in die zin dat de loop van de Marne bepalend is. Het kanaal loopt door het Marnedal, alleen iets rechter dan de rivier, die er regelmatig bij kanaalbruggen onderdoor kronkelt. Bij Langres was het nog een stroompje, nu is zij al breder maar nog niet voor de scheepvaart geschikt, en over een tijdje is de rivier zelf een vaarweg. Richting Parijs, we hebben er al gevaren toen we weken geleden uit Reims die kant uit gingen. 
Boven het kanaal rijzen soms hoge, steile heuvelflanken; dan weer wordt een lange rij oeverbomen, belicht door een lage zon, weerspiegeld in het water van het kanaal. 

Het geldt hier als een landelijk en stil gebied. Maar het  is anders dan de stilte van andere streken waar we gevaren hebben. Hier is het niet verlaten na vroegere welvaart, er is geen krimp, maar rust en stilte die nooit verstoord zijn. De dorpjes zijn op maat, de huizen zitten goed in de verf en het metselwerk. De akkers horen bij boerderijen in de buurt, niet bij Sovjetachige kolchozen zoals in noord-Frankrijk. Ze houden hier van het landschap, ze zorgen ervoor en houden het mooi. 

En wij varen er doorheen alsof het normaal is...

Het kerkje van Vouécourt

De Marne gaat onder het kanaal door